Bedankt!

Hallo,

Vanuit Nederland alweer ditmaal!

Veilig terug & wel, iedereen nog bedankt voor alle reacties, mailtjes & kaarten. We hebben allebei een geweldige reis gemaakt, veel gezien, en veel meegemaakt. Nu terug in Nederland en we zijn nog steeds goede vrienden, allebei hard aan het werk om wat euro's terug te verdienen en zo af en toe ook nog wat te genieten van de mooie zomer hiero!

Nogmaals bedankt, en op aanvraag komen we uiteraard graag eens op de koffie met een koffer vol foto's en verhalen, ..in ruil voor koffie dus!

Groetjes,

Jaring & Benny!

Breekpunt - 1 laatste avontuur

zaterdagavond, 4uur snachts,

Ik sta op het punt om mn zorgvuldig opgebouwde leventje in Vancouver van de afgelopen weken in te ruilen voor nog 1 laatste avontuur deze reis. Over 2 uur vertrekt de bus/treincombinatie naar San Francisco, California. Na 1 week San Francisco staat er ook nog een vlucht geboekt naar New York!! Al snel daarna vlieg ik ook weer (via Vancouver) terug naar Nederland en zet ook ik, over preciece 10 dagen, na lange tijd weer voet aan Nederlandse bodem.

Alles is goed en leuk, en er is veel gepasseerd de afgelopen tijd, maar dat alles laat ik even in het midden, laten we het er op houden dat ik veel ijsco's in elkaar heb moeten draaien (zelfs1voormngoedevriendbenny) om nu 10 dagen veel te kunnen gaan zien. Ik heb zin om Amerika te zien, maar Nederland is een goede tweede.

FOTO;S
geen foto's, voor wie me wil zien; ik sta over 10 dagen op schiphol ; )

Jaring

wijziging terugkomst

jawel!

sorry voor dit maar ik heb me vergist in de terugkomst!, maandag 8 juni kom ik aan om 13:15. dat is een veel minder goede dag dan zondag maar toch de dag dat ik terugkom dus ik hoop dat er nog mensen komen.

xx benny

jaring gaat nog even op vakantie in Amerika en komt over 20 dagen (woensdag 24 Juni) 13.15 aan op schiphol.

lieve mensen,

Daar stond ik dan, gekleed als een worst op de hoek van een straat een slager te promoten toen ik besloot dat het wel genoeg was geweest met de illegale baantjes en dat ik mijn geluk maar eens moest gaan beproeven aan de andere kant van de haringvijver.

Je vertrekt in Auckland,Nieuw Zeeland je wordt wakker in Vancouver, Canada. Het is niet eens meer heel vreemd om zoveel uren in een vliegtuig bus of trein te zitten en dan op een compleet andere plek te zijn. Waarschijnlijk ben ik wel een beetje verwend ondertussen.
Op het vliegveld stond mijn trouwe vriend Jaring me op te wachten met een biertje wat zeer welkom was na mijn reis terug in de tijd. Daarna hebben we bijgepraat over niks en van alles en de volgende dag heb ik Sarah opgezocht die ook in Vancouver was en na een avondje koken voor de mensen waar ze sliep ook nog een gratis slaapplaats gekregen voor een paar dagen. Jawel!
De rest van de week heb ik Collette veel gezien die toevallig ook nog in de stad was die week,naar oude bioscopen geweest met Jaring en met Sarah een aquarium met walvissen en dolfijnenbezocht,wolven gezien,niet op een knol door het park gereden, bijna een fiets gehuurd en goedkope sushi gegeten, dolle boel dus.

Maar schijnbaar heb ik het beste voor het laatst bewaard. Je vertrekt in Vancouver, Canada je wordt wakker in San Francisco, USA. na een legendarischetreinreis vanmaar liefst 27 uurIk kwam hier eigenlijk alleen om Pieter op te zoeken die hier een semester meedoet op de kunstacademie maar ik ben erachter gekomen dat Califiornie fucking vet is.het is eerst heel gek om in een omgeving rond te lopen die je alleen kent van de tv en Amerika is natuurlijk een beetje gek maar dat went, de mensen hier zijn superaardig en tijdens een korte roadtrip langs San Jose, Santa cruz, Santa Barbara en Lompoc ( mede mogelijk gemaakt door Luuk ) heb ik een paar van de mooiste dingen gezien die ik ooit in mijn leven heb gezien.helaas zijn er geen fotos van door een lege batterij maar zo gaan die dingen.

Maar genoeg over mij, laten we het over mij hebben

Zondag 7 juni om kwart over 1 s'middags kom ik aan op schipholletjes dus je bent welkom om een kopje koffie voor jezelf en voor mij te kopen en naar Mn wereldwijze verhalen te luisteren.

Nu ga iknaar Berkeley om te kijken hoe Chez panisseeruitziet.

xxxx Benny

p.s ik heb jou ook gemist hoor

jaring!

Er is niets romantisch aan bouwvakker zijn! Het werk is zwaar, het loon is goed, lange dagen en een uitputtingsslag, collega's praten over de playboy en hoe slecht ze het wel niet hebben. Ik heb al een paar keer als bouwvakker gewerkt, toch wel mooi om es te doen.

IJscoman: ik verkoop verdorie het beste ijs van de stad!
Marble Slab op Denman Street, kom eens langs ;)

xx Jaring!

Dit is Canada! ..volgens mij :)

(FOTO'S: Twee nieuwe albums in het fotogedeelte, FILMPJES:nieuwe filmpjes in de rechterkolom)

Lezen!

Even zo waar als dat Nederland het land van Tulpen en klompen is, Nieuw Zeeland het land van schapen en kiwi's, is Canada het land van Mounties, ijshockey, beren en bevers. En op een paar mounties en beren na scheelt dit niet alles + een horizon met besneeuwde bergtoppen, en een straatbeeld dat we allemaal kennen uit de talloze Amerikaanse films (die veelal hier in Vancouver worden gefilmd!).

Maar dit alles maakt eerst nog even plaats voor waar ik jullie had achtergelaten; in de hoofdstad van Nieuw Zeeland.

In NZ was ik al liftend helemaal in Wellington beland, dit beviel me zo goed dat ik dit mooi ging voortzetten op het Zuidereiland. En ik zal het kort houden maar al liftend ben ik nog weer genoeg exentrieke mensen tegengekomen. Mannen met oldtimers, vrouwen van de legerbasis, oude slechthorende dames, voetbalspelers, een 55jarige pas gescheiden vrouw die hele verhalen had over wat voor soort jointjes ze graag rookte.. En tussendoor uiteraard allemaal steden bezocht; Picton, Kaikoura, Christchurch, Dunedin, Queenstown. Stuk voor stuk plaatsen waar ik wel iets heb beleefd; uitgaan, worstelwedstrijden, op het stijlste straatje in de wereld gestaan, Stormtroopers ontmoet op de lokale stripboekenbeurs, bergen beklommen, van de berg af met een kartbaan, genoeg in ieder geval.

En na bijna 2 weken liften leek het me toch ook wel leuk om zelf ook nog even door die Nieuw Zeelandse landschappen te rijden. Ik heb voor 2 dagen een zeer robuust autootje gehuurd; een Toyota Platz. Helemaal naar Milford Sound gereden. &Milford sound is een plek midden in het Fjord landschap van NZ, en dit was adembenemend. Overal waar je keek grote valei'en en besneeuwde rotstoppen. Een hele andere zondagse rit dan door die immer platte Friese weilanden : ) En uiteraard heb ik zelf ook eenlifter een lift gegeven!

Na 2 dagen rondcrossen, en een nacht in de auto slapen(...), netjes mn auto weer ingeleverd (met een lege accu want ik had de lichten laten branden)howw. Een bus, een vliegtuig, en ik was weer helemaal bovenin in Nieuw Zeeland; Auckland. Jammer genoeg was Benny hier niet meer, die was op zn eigen NZ gaan het rondkijken.. En mijn vliegticket zei nog steeds dat het tijd was om naar Canada te gaan.

1 van de raarste dingen tot nu toe is nog wel mijn vlucht naar Canada, ik vertrok s'avonds om 20.00 uit Nieuw Zeeland, en ik kwam op diezelfde dag om 16.00 uur smiddags aan in Canada.. terwijl ik toch zou zweren dat ik een goede nacht heb gepakt in het vliegtuig. ..tijdreizen waarom ook niet :)

Vancouver!

De stad aan de westkust van Canada, vlak boven de Amerikaanse grens. Ik ben hier nu een goede drie weken op mezelf, en waarschijnlijk blijf ik hier de komende tijd ook, dit is tevens ook de stad van waaruit we terugvliegen naar Nederland. Ik heb inmiddels een kamertje voor mezelf geregeld voor goedkoop en vlak tegen de winkelstraat waar ik erg blij mee ben. En ik ben fanatiek werk aan het zoeken.

Ik ben inmiddels dan ook ober in een Maleisisch restaurant (waar de thaise koks in de keuken keihard Hollandse hits draaien...( ikweetechtnietwaarom..hunblijkbaarookniet)). En misschien dat ik een baantje heb als computerreperateur, maar dat wachten we nog even af en eigenlijk wacht ik vooral op mijn werkvisum zodat ik ijscoman kan worden? Volgt iedereen het nog? Laat ik in ieder geval zeggen dat het knap lastig werk zoeken is (zonder visum), maar het is een mooie uitdaging en het houdt me aardig bezig.

Hier in Canada wachtte trouwens ook een nieuw avontuur op me: Couchsurfen. Mensen die graag reizigers willen helpen door ze op hun bank in hun huis te laten slapen. Ik heb 3 nachten bij Christoffer in huis geslapen totdat ik mn eigen kamertje had gevonden. Erg leuk om een keer te doen & ik heb er zelfs nog wat Duitse vrienden aan over gehouden haha dus ik heb me prima vermaakt.

En ik ben naar een concert van de Cold War Kids geweest, wat helemaal goed was. Deze band heb ik de afgelopen maanden helemaal grijs gedraaid, dus erg aardig van ze, dat ze nu even om de hoek kwamen optreden!

Wat Vancouver verder is:

Wanneer de lokale ijshockeyclub een wedstrijd speelt , staat deze stad op zn kop. Oude vrouwtjes, skinheads, families met kinderen, iedereen trekt de gezamelijke kleuren van de Canucks aan. De Burger King verandert haar reclame ‘Have a whopper of a day' in ‘Go Canucks Go!' en alle bussen in de stad vermelden, tussen hun bestemming door, deze zelfde boodschap. De gehele stad ziet groen en blauw van Canucks support en ieder doelpunt wordt gevierd met uitbundig getoeter door alle straten van de stad heen. Een dwazemansplek om doorheen te wandelen, waar ik waarschijnlijk de enige ben die op dat moment nog niet eens weet tegen wie ze die avond spelen. Maar de sfeer is een feest.

'Zolang ze die maar niet in jou steken' (aldus miranda mars:)
Zwervers; Vancouver kennen ze wel, ze willen je geld, proberen weer ouderwets fietsen aan je te slijten, en het oprapen van halve sigaretten van straat is dagelijkse kost. Toch zullen ze aan het einde van de dag geen vlieg kwaad doen, iedereen accepteerd hier volgens mij wel een beetje wat ze van hun leven hebben gemaakt, ookal is het niet veel. Maar ik moet toegeven dat sommige uithoeken van deze stad erg schrijnend kunnen zijn. Een verse plas kots op de koude straattegels, en een paar meter verderop zit een man fanatiek met een spuit in zn arm te porren. Dit allemaal om 11 uur s'ochtends.. ik loop maar rustig verder..

Al met al geen slechte stad, ik geniet van de mensen, de zomer die voor de deur staat en ik ben zelf net zo benieuwd als jullie of ik het voor elkaar krijg om hier voor een tijdje een beetje een leventje op te bouwen.

Benny zie ik morgen weer op het vliegveld. Er is niet genoeg geld om nog helemaal door Amerika te gaan racen. Het is nu tijd om een beetje rustiger aan te leven, en een klein beetje geld verdienen zou niet slecht zijn. En er staat sowiezo nog een uitstapje gepland naar California en naar New york. De rest van mijn tijd een beetje cool doen in deze stad. Ik vermaak me wel.

&Ik kom terug, minimaal over 5 weken, maximaal over 8 maar in ieder geval niet over 12 (wat oorspronkelijk het plan was). Benny is een beetje een vraagteken maar wees er gerust op dat dat allemaal duidelijk wordt wanneer we over een tijdje weer een nieuw verhaal plaatsen, dus hou die weblog in de gaten.

Even zo waar als dat hoi!
x jaring

adres & mobiel:
500 Dunsmuir Street
V6B 1Y2 BC Vancouver
Canada

tel: +1 778 990 2312

onweerlegbaar

hallo iedereen!

het heeft een beetje lang geduurd,dus ik ben jullie een lang verhaal schuldig.

Bij aankomst in nieuw zeeland ben ik begonnen met het zoeken van werk in auckland, dat was moeilijker dan ik had verwacht.
De herft was begonnen,mensen hebben het koud ook al is het nog warm en de recessie is in volle gang, er worden dus wel mensen ontslagen maar niet aangenomen en al helemaal niet in het restaurantwezen. Zuur voor mij dus.

Na een flinke week zoeken had ik de hoop behoorlijk opgegeven (jaja doorzettingsvermogen) en vond ik mezelf in een positie waar ik alleen nog maar in mn hartjesbroek rondliep, films keek die 24 uur per dag in het hostel gedraaid werden, lusteloos was geen geld had en nodig eens naar de kapper moest.
Jaring was ondertussen verder gegaan na mijn aandringen dus daar kon ik ook niet meer tegenaan zeuren en daarom besloot ik maar gewoon stil te zijn.

Maar gelukkig trouwe lezertjes, kreeg de wanhoop onze held niet helemaal te pakken want er kwam na een paar dagen een pakketje aan in nieuw zeeland waar een gloednieuwe oranje pinpas inzat, die was kwijtgeraakt in thailand want zo gaan die dingen soms.
Er was weer geld! het was niet veel maar genoeg om van de bank te komen, te douchen, mn haren te kammen en amber op te halen van het vliegveld want die had besloten dat het goed zou zijn om naar nieuw zeeland te vliegen.

Een dag later vond ik een advertentie voor druivenplukken op het platteland waar ik maar meteen op reageerde en na 5 minuten het gemompel van een vreemde man aan te moeten horen kon ik uit het gesprek opmaken dat ik mee mocht doen en amber ook.
We pakten de bus richting warkworth in het noorden en werden opgehaald door de mompelende rare man: rae een sjacheraar die een groot huis heeft waar 20 backpackers inzitten en die werk regelt voor al die backpackers en dan zelf een percentage krijgt van wat ze verdienen.

Het werk was hels, om 6 uur sochtends vertrekken naar een wijngaard en dan de hele dag in de brandende zon (die niet erg goed voor je is dankzij het stukje ozonlaag wat er niet is precies boven nieuw-zeeland) druiven plukken.
De mensen die je aan het werk hielden maakten het er ook niet echt beter op: een drietal-origineel jerry springer materiaal-trailertuig met tattoo's op hun arm die je DO OR DIE vertelden, die een krat bier en een fles whisky per avond wegwerkten en 2 pakjes shag per dag rookten vanaf hun 6e en aan een behoorlijk heftige inhaler moesten omdat ze ongelooflijk maar waar astma hadden. het waren ook nog eens vrouwen of in ieder geval iets wat daar op moest lijken en ze hadden besloten dat ze zich net zo moesten gedragen als de mannen die hun hadden ingeruild voor thaise vrouwen die veel doen voor geld.

dat ging zo 9 uur per dag en daar kregen we 90 dollar voor wat omgerekend 39,80 is. De illigale immigranten waren er blij mee dus dat konden wij maar beter ook zijn anders mocht je de volgende dag niet werken,dat gelde ook als je geen 8 kratten per dag plukte.Normaal zou dat niet zo moeilijk zijn maar als 3 kwart van de druiven rot is wordt het werk een stuk lastiger.

De druivenpluk blues dus. gelukkig had ik Seasick Steve en het nieuwe album van the whitest boy alive en natuurlijk oom dylan om me er doorheen te slepen. en in onze vrije tijd konden we mossels, kokkels en oesters opduiken aan het strand 50 meter van het huis af en met een geweldige visserman mee de zee op om daar vissen te vangen, vissen is helemaal niet saai als je niet lang hoeft te wachten.

Na anderhalve week was het wel genoeg en hadden we nog steeds niks van Nieuw Zeeland gezien dus hebben we de bus richting het zuiden gepakt waar we onderweg nog een vulkaan tegenkwamen die we ook maar meteen beklommen hebben, het was 20 kilometer op en neer door de zwafelstenen maar ik mag niet klagen want ik heb nog niet vaak zulke mooie landschappen gezien.
Achteraf bleek dat het dezelfde vulkaan was als in lord of the rings en dat het land eromheen gebruikt is als het land van de slechte tovenaar.

2 dagen later kwamen we aan in Wellington bij vrienden van Amber, dat waren Jeroen en Irene en hun 3 kinderen Fay,Otis en Bowie die nu ongeveer een jaar in nieuw zeeland wonen en het daar prima voor elkaar hebben, we waren van harte welkom en we werden in het atelier onder hun huis gestopt.
Het was heel fijn om heel even uit het backpackers stijltje te zijn en in een echt (t)huis te zitten dus dat hebben we een week gedaan. we zijn naar de vrije school markt geweest en we hebben sushi gemaakt en nog allerlei andere leuke dingen gedaan.
ook heb ik nog onze vriend uit Vietnam Alec opgezocht en zijn we in een cafe geweest wat verdacht veel op een kopie van de Latei lijkt (kijk foto)

Nu is het nu, amber zit in het vliegtuig terug naar azie wat niet leuk is,bovendien heb ik 39 graden koorts en keelpijn dus vandaar dat het een beetje een houtje touwtje verhaal is.
Ik heb mijn ticket 3 weken verlengd omdat ik het hier nog niet gezien heb en omdat ik nog een beetje geld wil verdienen dus ik ben hier nog eventjes, Jaring is ondertussen canada alvast aan het verkennen maar we zullen spoedig weer samen verder gaan.

Er waren behoorlijk wat mensen de afgelopen tijd de het nodig vonden om een oordeel te vellen over mijn keuze om niet met jaring door dit land te reizen, voor de duidelijkheid: er is helemaal geen grote ruzie of gigantische break-up, soms heb je gewoon even tijd nodig om alleen dingen te doen zoals je die graag zelf doet, dat lijkt me vrij logisch helemaal na 3 maanden intensief samen reizen.

Het is me ook opgevallen dat de kings of leon hier op elke hoek van de straat gespeeld worden en dat ze in ahoy staan dus ik neem aan dat dat in nederland hetzelfde geval is?

xxxx

p.s om het verhaal nog even extra veel te lang te maken hier nog even een gedicht wat ik onderweg tegenkwam.

waarom schrijf ik:

Ik schrijf omdat ik wil schrijven
dat ik gelukkig ben.

Op een dag zal het zover zijn
en zal ik schrijven-
met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden,
en met rode oren en rode wangen;
ik ben gelukkig.

Als ik daarna ooit nog twijfel
en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij
of zelfs reddeloos verloren,
kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben:
gelukkig.

toon tellegen.

Brief voor benny

B-B-Benny!

Hoe is het in het noorden van Nieuw Zeeland? Sinds vandaag ben ik al halverwege Nieuw Zeeland, net aangekomen in de hoofdstad: Wellington!

Ik denk dat dit zo ongeveer is wat jij als idee had voor de weblog; elkaar brieven sturen; brief voor jou & tegelijkertijd wat algemene info. Houdt ik tegelijkertijd jou en half Nederland op de hoogte van waar ik/we nou weer mee bezig zijn! In dit geval is dat dus even los van elkaar aan het reizen.

Dat we eerst nog een week samen in Auckland zijn gebleven heeft me wel goed gedaan, na zoveel heen en weer ge-race/reis in Azie was ik wel toe aan beetje ontspannen. Voor het eerst zelfs een beetje ziek de laatste dagen in Azie, maar lekker ontspannen in het hostel in Auckland heeft me veel goed gedaan. Ik heb nog een aantal keer dat ding gedaan om een beetje te werken en dat je dan gratis mocht eten en slapen. Oh en ik heb immers (he friesisme) Gjalt hier nog opgezocht, oud collega van toen ik nog als mannetje bij de Poiesz in Scharnegoutum werkte (hmm vroeger:) Erg leuk allemaal.

Jij bent in Warkworth, hoe en waar is dat?
Eh! Je wilde even op je eigen zijn; zij het, zodat je dingen weer even op je eigen manier kan doen, zij het omdat Amber is langsgekomen om je te zien, zij het dat je een baantje zoekt.
Wat voor baantje ga je de komende tijd doen? Amber is dus, nadat we Amber & Sandra in Azië hadden gezien, nog helemaal naar Nieuw-Zeeland gevlogen. Hoe is het nu samen met Amber?

Met mij is alles in ieder geval helemaal koosjer. De dag dat je wegging had ik dus nog die tour door de stad gedaan in Auckland, en s’avonds uitgegaan (St. Patricksday!). Wat allemaal erg leuk was en zelfs nog resulteerdee in een meisje zoenen.. eeh jammer alleen dat ze 2 uur later dat ook nog eens rustig overdeed met een Israëlier.. haha nouja, maakt ook niet uit.

Ik ben de dag, nadat ik nog een biertje met je had gedronken in die Ierse pub, in de trein gesprongen en vol goede moed langs de kant van de weg gaan staan. Ik had al gehoord dat Nieuw Zeeland erg lifter-vriendelijk was, maar het ging echt voor de wind. Wel even een drempel, om zomaar een bordje met een plaatsnaam te schrijven en daarmee langs de weg te gaan staan, hopend dat het werkt, maar na 2x was dat ook wel over. Ik heb wel vaker gelift (met Bart in Zuid Afrika & Lesotho! Met Miranda in Spanje, enn van station Grou naar Tersoal:) maar toch wel weer even anders om het helemaal in mn eentje te doen.

Toch is het wat mij betreft op dit moment wel de beste en leukste manier van reizen, je kan zo aan de foto’s ook wel zien dat ik met veel verschillende mensen in de auto heb gezeten, ieder leuk op zijn eigen manier. Het interessantste is dat iedereen weer een heel eigen verhaal te vertellen heeft. Zo verteld de één de hele geschiedenis van NZ, de ander over het landschap, de schapen en over hoe ecologisch NZ is, weer iemand anders verteld over verschillende soorten brandblussers en hoe je een auto start zonder sleutel, haha, ik geniet er wel van.

& Na 1 dag, 5 liften, en veel levensverhalen was ik al helemaal in Taupo beland. Iets waar ik me aan het begin van de dag al gelukkig mee had gerekend als ik halverwege was gekomen. Enn Taupo staat bekend om skydiven! 1x raden wie er gisteren uit een veels te klein vliegtuigje, van een hoogte van 12.000 ft is gesprongen!?

40 seconden vrije val.. !

Een lappendeken van schaapgevulde weilanden, graslanden en een gigantisch meer wat tegelijkertijd een krater van een vulkaan is, onvergetelijk + ik mocht zelf ook nog even de parachute besturen. Naast motorrijden in Vietnam zeker 1 van de beste dingen!
Ohja, nu ik het onderwerp toch aansnijdt: ik mis mijn motor!!

Vandaag vertrokken uit Taupo.
De dag begonnen met een koffie en een half uurtje vol bepakt langs het meer lopen. Ik had net op mn bordje ‘WELLINGTON!’ geschreven, wat eigenlijk belachelijk ver weg is, maar meteen stopt er al iemand die zegt: “Aaay mate, aaaim gowin to Wellington, you wanna a lift?” haha hopla, helemaal naar Wellington, geen kosten, ik kreeg er zelfs koffie bij! : D

Morgen Alec & Chris, die we nog helemaal uit Vietnam kennen, een bezoekje brengen. Misschien hier nog even rondhangen, Wellington is zoals ik het nu heb gezien leuk, en daarna nog helemaal door naar het zuider eiland.

Ik ben benieuwd wat jou allemaal bezighoudt in het noorden, in ieder geval veel succes met werken, veel plezier samen met Amber & wanneer zie ik je weer? Ik hoor het wel!

Groeten!
Jaring

Ohja voor iedereen met de dringende behoefte om me te bellen: (+64) 0211633015
Ook nieuwe foto's in het fotoalbum!

Leuk van alle reacties, dit keer ook even vraag;
Wat is het wat jullie allemaal bezighoudt?

Maurits bedankt voor je mail, te gek!
(Boansterhim failliet verklaard haha, neee)

xxx